Etam Beauty review: 06 - Vert Elfique

Hi guys! School is starting again tomorrow so I wanted to use this little bit of free time I still have for another blogpost. I'm keepin' the Etam Beauty reviews a-comin' because I'm loving them so much and I'm using them so often! This particular color is a complete winner, especially with green-brown hazel eyes, like mine! These kinds of greens (khaki, mossy, muted brown-greens) are always a yes for me because they're always flattering and I don't have to be in a daring mood to put it on. Swatchy-swatch!

Left to right: over primer - over a brown base - over a green base

In my look I used it over a brown base to give it some extra smokey oomph, and I felt like a rockstar with glam as fuck eyes.

Just like Vert ètoilè, it's a metallic color with lots of sparklies.

This look is Vert Elfique on the whole lid and under the lower lashline, some dark chocolatey brown and a gold in the corners from this essence palette: 

Essence is a budget-friendly brand I'm pretty happy with too, quality and color wise. I used the gold etam eyeliner on the lower waterline, but that only shows up if the light falls on it directly. I keep searching for the perfect gold and silver eyeliners to use on my waterline but ALAS, no cigar just yet. The color on my lips is a warm purple color I lightly dotted onto my lips and smacked them together to divide the color evenly. This lipstick is A LOT darker if you put it on normally, and it's one of my faves because it's such a versatile color and texture. But that's a review for another day!

That's it for today! I'm off to brunch with my bae and play some Ni No Kuni: Wrath of the White Witch. Wish me luck with my first week back at college, starting tomorrow! Have a lovely week <3

Etam Beauty review: 07 - Vert étoilé

A make-up post for you on sunday! I'm still playing around with my Etam eyeshadows and I will be playing around with this gorgeous Sleek palette I got for a couple of euros from fellow blogger Nathalie, I can't wait! So much make-up, so little free time!

So this color is, I think, my favorite of all the colors I have from Etam Beauty. It's this gorgeous mermaid-y blue-green color with lots of sparkle that creates a beautiful depth when you put it on. I absolutely love creating dramatic smokey eyes with this color, but it's also very wearable in a more subtle way.

From left to right: vert étoilé over primer, a blue base and a green base.

I CAN NOT stress enough how much fun it is to play around with bases. Especially with colors that are kind of holographic and have mulitple colors in them, it can make a world of difference and basically gives you a new color with every base. If you have some creamy eyepencils laying around, definitely try it out!

This is the look I did! I put a darker blue in the crease, a blue-green highlighter by essence in the inner corners and the rest is all vert étoilé!

For the neutral lips I used a nude lipgloss by Essence, which my sister swatched here. It goes with everything, costs less than 5 euro and feels really silky on the lips, so it's a big yes too. It doesn't last a very long time, but it's easy to reapply and I'm used to the reapplying, so for me that's not an issue.

HOW ABOUT THAT EYESHADOW THOUGH? Jebus, I can't stop looking at it. I keep looking at my swatched hand and thinking, everytime the light changes, "OMG IT SPARKLES". I'm a simple gal, people. So another BIG triumph for the Etam eyeshadows! My favorite thing about this eyeshadow is that it makes me feel like a mermaid, and mermaids are majestic as hell.

What's your favorite fairytale creature and CAN YOU THINK of a more majestic thing than mermaid eyeshadow?

*this is not a sponsored post, I bought everything with my own money.

Hello again! Etam beauty: eyeshadow number 36 - Pop Rose review

HOWDY folks! I know I should maybe do a "well here I am, back in the blogging game!" thing but I really don't feel like it's necessary. That's kinda awkward and I have no idea what to write in a post like that so I'm just gonna jump right in. My future plans for the blog are mostly beauty/make-up related, since that's something I do and love almost everyday and I feel like I'll keep up the blogging more easily and with more GUSTO if I do it about something I really enjoy and am creative with on a regular basis. I just need my tripod and a remote control for taking the pictures, and mah brain, which is super chill and can be done at any time of the day (though my brain isn't worth much early in the morning and late at night, plus the lighting would be horrible at night BUT ANYWAYS) . And I really miss blogging as my kind of "look diary". Well there ya go, an awkward "well here I am, back in the blogging game!" mini post.

Onto the order of the day: my sister got a surprise package from Etam Beauty a couple of months ago. Etam is a brand/store usually known for pyjama's and lingerie, so I was pretty stoked and surprised when she opened the box and it showed make-up, nailpolish and soaps! After getting this color from her as a little present, I decided to play around with it and I loved it. I got so excited about this particular brand of beauty products that I bought four more colors! They're not expensive at all for what you get, they have great lasting power and the colors that I tried are wonderfully opaque. Etam has a great range of colors, beautiful neutral gold, brown and grey shades while also having some wonderful neons, sparkly colors and and a variety of textures.

I did a full lid look with it, which I will post later, and I did this look with it, which I would like to call "RAVE PIXIE". If Tinkerbell was a party gal.

I swatched it, on the left you have it over primer and on the right over a white cream base. Bases and primers are musts! Eyeshadow shows up much more sheer and often doesn't last the day without them, and it was such a big revelation for me when I started using them. It's bright bright bright pink!

This is with a white line of eyepencil under the pink. As you can see, it makes for a bright, awesome eyeliner-ish look! The consistency is still powder of course, but I wore this the whole day with great succes, no blurring. I paired it with a nude lipstick from Catrice (240 "Hey Nude") to keep the look simple and to let all the attention go to the eyeshadow.

The only downside of the eyeshadow, and that's only for this particular shade, is that it stains the skin. After removing it with my standard eyemake-up remover which does the trick for all my other stuff, I still had a faint pinkish sheen on the part of my eye where the shadow was. I think it's a think that happens sometimes with neon colors, as I've read about it on other blogs too. The pink sheen was gone after a night of sleep though, so it's nothing to worry about.

I am a BIG fan of this brand and I'm sure that I'll buy more colors in the future!

What are your favorite eyeshadow brands?

De straten zijn ook van ons - #WijOverdrijvenNiet

Hier komt het. Nog een "juffrouw truttenbol" die denkt dat ze iets te zeggen heeft. Pardon? Ja, want Marc Didden heeft in zijn opiniestuk een oproep gedaan aan de stijve, boze, mannenhatende feministen en heeft ons gereduceerd tot een triest hoopje ellende. Ook Guido Everaert vond het belangrijk om zijn 2 cents te geven en aan te kondigen dat wij met z'n allen toch een potje kunnen zeuren. Vanwaar ineens die uitbarsting? Een vrouw die haar mening geeft en het niet eens is met de manier waarop ze wordt behandeld. Oh jee. 

Yasmine Schillebeeckx publiceerde op 8 maart het artikel "Mijn naam is niet Hey Sexy", waarin ze beschrijft hoe ze haar buik vol heeft van situaties waar mannen haar aandacht opeisen door naar haar te roepen, haar grenzen niet respecteren en haar te achtervolgen, bij wijze van een "compliment". Want ze doen dat toch allemaal zeker gewoon omdat ze haar willen laten weten dat ze haar wel zien zitten. Het artikel wordt opgepakt door De Morgen. De reacties op Yasmines artikel gaan van erg naar erger, bijvoorbeeld een anoniem persoon die het belangrijk vindt om te melden dat "de mannen in België toch maar schatjes zijn in vergelijking met die in India, dat ze anders eens naar daar moet verhuizen", refererend naar de groepsverkrachtingen die het afgelopen jaar steeds vaker aandacht krijgen van de media. 

Alle issues waar vrouwen mee kampen worden geminimaliseerd onder het mom van "het is ergens anders toch nog veel erger". Ik denk dan altijd "ja, ik zal uw neus eens breken en dan zeggen dat het veel erger had kunnen zijn als ik uw been had gebroken.". Want tenzij dat we het allemaal eens zijn met het feit dat de gemiddelde vrouw zich niet honderd procent veilig voelt als ze over straat loopt vanwege alle negatieve ervaringen die ze al heeft gehad met seksuele intimidatie of aanranding, moeten we dit NIET wegsteken. We moeten stoppen met onze ogen te sluiten voor individuen die ons, onze vriendinnen, onze zussen, moeders en nichtjes het gevoel geven dat de wereld niet van ons is. Dat we geluk hebben om te kunnen rondlopen zonder lastig gevallen te worden en ja, als dat dan eens gebeurt, dan moeten we het er maar mee doen. Ze bedoelen het niet slecht! Alleen jammer dat je scheldwoorden als "slet" en "hoer" naar je hoofd krijgt als je niet ingaat op deze "avances". Maar ze bedoelen het niet slecht. Alleen jammer dat een artikel over intimidatie en aanranding vooral kan rekenen op reacties die haar ervaring en gevoelens in twijfel trekken. 

Afgezien van de driehonderdduizend redenen die ervoor zorgen dat dit een problematisch gegeven is, vraag ik u dit, Meneer Didden en co: waarom vindt u het belangrijker om de vrouw en haar gevoelens af te breken dan de acties die haar een onveilig gevoel geven? Is het dan zo belangrijk om de vrijheid te hebben om tegen iemand aan te schurken die je niet kent en niet geïnteresseerd is? Is het dan zo'n belangrijk onderdeel van uw leven dat mannen vrouwen mogen behandelen als een gebruiksvoorwerp? Is het zo'n probleem dat vrouwen niet op elk moment van de dag over straat lopen om gemeten, gewogen en goedgekeurd te worden door mannen? Newsflash: Dit zijn niet enkel uw straten, en wij overdrijven niet. 

Hieronder geef ik u mijn ervaringen, ervaringen die ervoor hebben gezorgd dat ik mij kwetsbaar voel, puur vanwege mijn vrouw-zijn.

• Ik was 11. Het begin van de pubertijd was begonnen, oh happy day. Ik ging met mijn moeder naar de markt en terwijl zij rustig rondsnuisterde tussen de bloemenstalletjes, merkte ik een oudere man op de fiets op. Hij, knipoogde, maakte kusgeluidjes, stopte met fietsen en kwam dichter naar mij toe gewandeld. Ik liep weg, naar mijn moeder, en hij zag dat ik met mijn moeder was. Ik durfde niks tegen mijn moeder te zeggen en hoopte dat hij weg zou gaan. Het volle uur dat we nog op die markt waren, bleef de man rondjes fietsen en naar mij staren, als ik hem opmerkte dan knipoogde hij nog eens. Toen we klaar waren op de markt heb ik mijn moeder gezegd dat ik snel naar de auto wilde, en toen ik omkeek stond de man op het hoekje van de markt mij nog altijd na te kijken. Ik was doodsbang dat hij ons zou volgen. Ik ben beginnen huilen en heb alles tegen mijn moeder gezegd, die zei "als hij dichter kwam, dan had ik hem wel klop gegeven" en "ja, je bent een vrouw aan het worden.". Vanaf dat moment ben ik puberteit beginnen vervloeken.
  
  
  
•  Ik was 13. Ik zat op de bus voor een halfuurtje/veertig minuten, en ik merkte dat een groepje jongens tussen de 16 en 25 naar mij aan het kijken waren. Ik keek even hun richting op en zij zagen dat als aanmoediging om dichter te komen. Een halfuur lang zijn ze telkens een beetje dichter gekomen, kusgeluidjes makend, gebaren die iets zeiden a la "schone borsten". Het was een volle bus, met genoeg andere mensen die dit konden aanschouwen, maar niemand reageerde. Een van de meest beangstigende halfuurtjes van mijn leven. Toen we bij het eindstation aankwamen, ben ik heel snel naar de geparkeerde auto van mijn moeder gerend, en toen ik in de auto zat en omkeek zag ik de jongens naar de auto wandelen en zwaaien.
  
  Nog altijd 13. Ik kom op straat iemand tegen die mijn vader kent en mij al een tijdje niet meer had gezien. Ik krijg de opmerking dat ik "een lekker wijf" ben geworden, en dat mijn borsten er goed uitzien in dat shirt. Hij weet dat ik 13 ben.
  
  
• Ik was 14. Ik had een moeilijk sociaal leven omdat mijn ouders voor thuisstudie hadden gekozen voor mij en ik zocht vrienden op internetfora. Na een foto te hebben geplaatst van mijn in een zomerse outfit (gewoon een mouwloos shirt, eigenlijk) kreeg ik persoonlijke berichtjes van een paar mannen, eerst met "je bent mooi" en toen ik daar positief op reageerde kreeg ik te horen dat ik de volgende keer mijn topje wel mocht uitlaten.
  
  
• Ik was 19. Ik zat op de tram tussen 8 en 9u 's avonds. Ik kwam terug van de verjaardag van mijn kersverse vriendje en ik voelde me ontzettend gelukkig. Er kwam een man tegenover mij zitten en zei "I love the way you look". Op een ander moment had ik misschien met mijn ogen gerold maar op dit moment voelde ik mij goed en gaf ik een blije "thank you!". Hij probeerde een beetje te babbelen, vroeg mijn naam, alles okay. Na een minuutje ofzo kwam hij dichter en zei "why don't you give me your number and we can have a good time." Ik zei "No thanks, I'm not interested" waarmee hij nog dichter kwam en zei "you know, we would have a great time" en zijn hand op mijn dij legde. Ik werd steeds banger en ik zei nu heel duidelijk en luid "Please leave me alone, I'm not interested, can you please just let me be" en toen het duidelijk was dat ik op het punt stond om te beginnen wenen/roepen is hij weg gegaan, een zitje verderop met de verklaring "Jesus, you don't have to freak out, I was just trying to have a good time, woman". 10 minuten later kwam hij nog eens terug om te vragen of ik een sigaret voor hem had.
  
  
• Ik was 20. Ik fietste op klaarlichte dag van mijn vakantiejob naar huis, en ik krijg een platte band. Een man fietst voorbij mij en zegt "baby, do you have a boyfriend? Zullen we op date gaan? I will rock your world afterwards". Nadat ik zeg "Nee bedankt, ik heb een vriendje en ik ben niet geïnteresseerd" blijft hij naast mij staan en probeert hij mij te overtuigen. Als ik toch op mijn plattebandfiets stap en keihard wegfiets, fietst hij nog een tijdje achter me.
  
  
• Ik ben 21. Ik zit op de tram, gewoon overdag, en er komt een man naast mij zitten. Twintig minuten lang zitten we naast elkaar, en hij komt steeds dichterbij zitten. Na 10 minuten zit ik tegen de muur geklemd omdat ik afstand probeer te bewaren en blijft hij dichter komen. Ik voel een hand mijn knie aaien. De volgende halte stapt hij af, ik voel me razend.

Ik heb er zo nog wel een paar hoor, maar deze ervaringen waren voor mij de ervaringen die er uit sprongen. Deze ervaringen, inlcusief een ex die het grappig vond om op momenten in mijn kont of borsten te knijpen en dan lacherig te vragen "oeps, rand ik je nu aan, mevrouw de feminist?", hebben er voor gezorgd dat ik in situaties op straat meteen een scenario in mijn hoofd begin klaar te maken over wat ik moet doen als dat groepje mannen aan mijn kant komt lopen. Dat ik mij soms beter voel als ik mijn huissleutel in mijn zak heb zitten als wapen. Dat ik soms tegen de zomer op kijk en mijn borsten haat, want hoeveel ik ook van lichte bloemenjurkjes hou, soms heb ik geen zin in mij constant bewust te zijn van hoe er naar me wordt gekeken of geroepen.

Veeg deze ervaringen niet weg als u ermee geconfronteerd wordt. Luister, vraag, wees kritisch als u dat wilt maar sluit je ogen er niet voor en minimaliseer het niet. Dat is alles wat ik van u vraag. Wij overdrijven niet.